Alweer meer dan een week voorbij...

Mijn laatste berichtje is alweer een paar dagen geleden en in die paar dagen heb ik weer ontzettend veel meegemaakt. Bij mijn vorige bericht heb ik inmiddels ook foto’s geplaatst van de treinreis en Yogjakarta. Foto’s plaatsen gaat erg langzaam dus de foto’s die bij dit verslag horen houden jullie nog te goed!

Om te beginnen zijn we woensdag naar Panti 1 geweest, de panti waar de baby’s wonen. Ik ging bij Anas en Lieke bij Intan achterop de scooter. Wow wat was dit wennen, maar wel ontzettend leuk!
Toen we aankwamen zat Oma al op ons te wachten. Ze had iets speciaals voor ons, want zij had eten gekregen vanuit het Paleis en dat wou ze graag met ons delen. Het leek een beetje op een uit de kluiten gewassen poffertje en dan 3x zo dik. Het smaakte wel wat anders, iets droger en minder zoet, wel lief dat ze het ons ook wou laten proeven!
Nadat we het op hadden kregen we een rondleiding door panti 1 en daarna was het alweer tijd voor nog meer eten.... pff ik zat nog vol van die grote poffer, maar oke overslaan is niet beleefd. We kregen een soort schoenendoos die opgedeeld was in vakjes. Hierin zat dan een vakje met rijst, een vakje met wat vlees, een vakje met een rare soort spaghetti en een vakje met hele scherpe vleesballetjes. Die waren overigens erg lekker! (jaja mama, sla toch maar een pot sambal in voor als ik terug ben :P).
’s middags hebben we niet zoveel gedaan en ’s avonds zijn we weer naar de Amplaz gegaan om te eten en te internetten. We hadden dit keer een soort chicken teriyaki gegeten met een schep salade erbij (dit is uitzonderlijk want indo’s eten geen groente) en gefrituurde dingen die op kipcorn leken.
We hebben een overheerlijk toetje gegeten bij Mr. Pancake. In Nederland heb je voor 5 of 6 euro een warme wafel met een bolletje ijs als je geluk hebt, warme choco saus en misschien slagroom. Hier kreeg ik voor nog geen euro: 4 warme wafels, warme choco saus en een dikke bol choco ijs.... mjam mjam! Met moeite kreeg ik ze alle 4 op :P (zie de foto’s haha)

De volgende dag moesten we ‘vroeg’ opstaan omdat we half 9 met Intan vertrokken richting de Merapi vulkaan. Het was best een eindje rijden en de wegen werden steeds smaller en steiler.
Ook zaten er zoveel hobbels in de weg dat Lieke en ik op de achterbank af en toe van onze plek gelanceerd werden haha!
Eenmaal aangekomen parkeerde de chauffeur van Sayap Ibu de auto en gingen we per scooter verder tot we niet meer verder mochten. Ik moest afstappen maar ik stapte aan de rechterkant af zonder erbij na te denken en stootte met mijn been tegen de uitlaat van de scooter aan.... auw!!! Dat was super warm en nu heb ik een best wel grote brandwond op mijn onderbeen. Achja, hou ik nog iets aan Indonesië over :P
Veel foto’s gemaakt waar vroeger woonkamers en keukens hadden gestaan en we kregen veel uitleg van onze gids. Zo is het opvallend dat het ene plekje op de Merapi gewoon helemaal begroeid is en nog geen meter verderop is het nog steeds zwart van de as. Ook tussen het as is af en toe een opvallend groene plek te zien.
Na weer een stukje met de scooter gereden te hebben kwamen we bij het graf van iemand die op de Merapi moest passen. Best indrukwekkend. Ook hingen hierbij foto’s aan de muur om te laten zien hoe het er voor de uitbarsting uit zag.
Nadat we bij de Merapi waren geweest bracht de chaffeur van Sayap Ibu ons naar Kraton Yogja. Dit is het Paleis van de sultan van Yogjakarta. Het Paleis is erg groot en het was heel leuk om er een keer binnen te zijn geweest. Hier kan ik verder niet veel over vertellen, foto’s zeggen genoeg denk ik!
Voordat we naar huis gingen hebben we nog gegeten ergens dichtbij het Paleis. Hier hebben Lieke en ik types Yogajakarta’s eten geproefd. Ze noemen het Gudeg (je zegt: Koeduk)en het was iets met een ei van een eend en rijst en nog wat vlees (misschien de rest van een eend??).
’s Avonds hebben we ons ingeschreven voor een tour naar de Borobudur en de Prambanan en daarna hebben we ergens gegeten samen met Intan en Anas. Dit was wel apart want we moesten traditioneel onze slippers uitdoen en op de grond gaan zitten. Tussen ons in was dan een laag tafeltje waar het eten op werd gezet. Toen we het eten ophadden gingen we naar een vierkant plein. Om het plein kon je een rondje fietsen met zo’n fiets voor 4 personen. Ook hadden ze hele aparte fietsen zoals bijvoorbeeld een tandem voor 4 personen. Het was toen al donker, want dat is het hier om 6 uur al, en alle fietsen waren versierd met allemaal gekleurde lichtjes erop. Wel grappig om te zien.
Maar daarvoor waren wij er niet gekomen, want midden op het plein staan 2 bomen. Ik gok ongeveer 20 tot 25 meter uit elkaar. Het doel was om in een lijn tussen de 2 bomen door te lopen. Je begon ongeveer 100 meter voor de bomen. Het was super grappig want je moest een blinddoek om zodat je niks kon zien. Ook liepen er denk ik wel 200 mensen dwars door elkaar, waarvan meer dan de helft dus geblinddoekt was. Het leek ontzettend makkelijk maar doordat de grond af en toe bobbelt en er zoveel geluiden om je heen zijn heb je snel de neiging om iets afwijkend te lopen. Zo begon ik recht, toen liep ik heel langzaam een beetje richting links en toen dacht ik dat ik teveel naar links liep voor mijn gevoel dus ik wou een beetje bijsturen naar rechts, maar blijkbaar had ik een bocht naar rechts gemaakt van 90 graden dus ik eindigde aan de rechterkant van de bomen en het was me dus niet gelukt om er tussen door te lopen :(. Gelukkig lukte het Lieke ook niet, die begon direct met een sterke lijn naar rechts haha. Anas liep scheef naar links en eindigde tussen de lichtjes :P En ook Intan was het niet gelukt. Bij de foto’s heb ik een plattegrond gemaakt van hoe we gelopen hadden...voor jullie beeldvorming :P

De volgende dag moesten we super vroeg opstaan. Om 4 uur ’s nachts werden we opgehaald met de taxi om vervolgens om 5 uur klaar te staan bij een hotel aan de andere kant van Yogja. Vanuit daar vertrokken we samen met nog andere toeristen richting de Borobudur. Dit is een boeddhistische tempel. Overal werden we aangesproken door mensen die met ons op de foto wilden omdat we blank zijn en blond haar hebben haha. Zelfs volwassen kerels vragen of hun kind een foto wil maken van hemzelf met ons erbij... heel apart. Je zou toch eerder andersom verwachten.
Ook liepen er overal mensen met kaarten die je kon kopen of beeldjes van de Borobudur. Zo begon er 1 tegen mij te praten: 45.000 rupiah...okay for you special: 20.000 rupiah. Dus ik tegen Lieke: jaa daaaag dat doen we dus mooi niet. Toen liepen we weg en hoorden hem nog zeggen: now for you only 5000! (iets minder dan 50 cent) Jeetje, wat een afzetters haha.
Na de Borobudur zijn we nog gestopt bij een wat kleinere tempel waarvan ik de naam niet weet. Deze was ook niet vermeld bij de excursie, maar wel leuk om gezien te hebben. Na lang in de bus te hebben gezeten met minstens 34 graden waren we aangekomen bij de Prambanan. Dit is een hindoeïstische tempel, of eigenlijk: het waren er een stuk of 200 in totaal. Hoeveel precies weet ik niet meer. Maar je hebt maar een paar hele grote ‘belangrijke’ tempels. Toen we aankwamen lopen kwam er gelijk een meisje op ons af van onze leeftijd. Ze studeerde en moest haar Engels oefenen. Ze liep met ons mee en heeft ons van alles over de tempels uitgelegd. Wel handig, zo’n gratis gids!
Af en toe moesten we wel veel moeite doen om haar Engels te begrijpen, maar we zijn zeker meer te weten gekomen over de Prambanan met haar erbij.
Tegen 2 uur waren we weer bij de Panti en hebben we niet zoveel meer gedaan, een spelletje en wat gelezen en daarna maar naar bed gegaan want wat slaap konden we zeker wel gebruiken :P.

De volgende dag, zaterdag, hebben we ’s ochtends eerst een interval training gedaan. Natuurlijk werden we weer een paar keer opgehouden door toeterende scooters en mensen die met je willen praten. Ze kijken ons trouwens allemaal heel gek aan als we hardlopen. Intan en Anas vinden 200m. wandelen al ver en doen dat het liefst dan ook met de scooter haha.
Na het hardlopen hebben we onze tas ingepakt en zijn we door een taxi naar Parangtritis gebracht. Ons hotel ‘Queen of the South’ is een erg luxe hotel en ligt direct aan het strand. Super mooi!
We hebben eerst onze tas uitgepakt en daarna loempia’s gegeten als lunch. Na de lunch zijn we begonnen aan een wandeling over het strand. Uiteindelijk hebben we 4 uur gewandeld en kwamen moe maar voldaan met lamme benen weer bij ons hotel. Dat was trouwens nog erg schrikken want we liepen een trap op in het donker, vanaf het strand naar boven naar ons hotel. Midden op de trap stonden Lieke en ik tegelijk stil en gaven beide een gilletje omdat we dachten dat er een slang zat. Nadat we beiden van de schrik bekomen waren zagen we dat het geen slang was maar een scheur in de traptrede... hahaha oeps :D.
‘s Avonds kipsaté met rijst gegeten, wat ook weer erg lekker was en daarna niet meer zoveel gedaan.
Zondag hebben we een luie dag ingelast. ’s Ochtends ontbeten met een omelet en toast. Daarna hebben we de hele dag bij het zwembad in de ligstoelen gelegen. ’s Middags weer loempia’s gegeten en ’s Avonds hadden we allebei bakmi goreng, een soort spaghetti met kip en groente erdoor. Ook kregen we van een Saoedi-arabische man een of ander fruit aangeboden... het zag eruit als een lekker stukje kip maar zo smaakte het natuurlijk niet. Het was mierezoet en heel plakkerig. Na een stukje geprobeerd te hebben liet ik het daar maar bij zitten, Lieke had echter de rest van het schoteltje leeggegeten uit fatsoen :P. Wel leuk om een keer geprobeerd te hebben, maar ik hou het volgende keer toch liever bij de bananen, ananas en papaya.

Nu zijn we weer terug bij Panti 2 en genieten nog even van onze laatste 2 stage-vrije dagen. Woensdag begint onze eerste stage dag, ik ben heel benieuwd! Als het goed is krijgen wij morgen of overmorgen ook scooter (motor) rijles van Anas.
De scooters in Nederland hebben iets van 25 tot 50 PK en zijn vaak begrensd tot een maximum van 40 km/h (is ons verteld) maar de ‘scooter’ hier heeft veel meer weg van een motor met 125 PK en 80 km/h! Dat wordt dus nog wat :P

Tot de volgende keer en de foto’s volgen snel! :D

Liefs Lesley

P.s. mijn adres hier is:

Lesley Smit
Yayasan Sayap Ibu
Cabang Propinsi Daerean Istimewa Yogyakarta
Kadirojo No. 153
Purwomartani Kalasan, Sleman
Yogyakarta Indonesië

En mijn telefoonnummer is: +6282134996526
(voor het nummer van Lieke is de laatste 6 een 7 haha ;))